 |
| Ο Ανδρουλάκης κοιτώντας τον μέντορα του με δέος, έχει αρχίσει την πόλωση στο όνομα της ενότητας. |
Ρίχνει κεραυνούς για την οικογενειοκρατία, αναφερόμενος βεβαίως ευθέως στη Φώφη Γεννηματά και εκ του πλαγίου στον Γιώργο Παπανδρέου.
Προσχηματίζεται το λαϊκό παιδί που ανέβηκε με την αξία του, όταν είναι γνωστό ότι είναι πολιτικός γόνος του Βενιζέλου, μαζί του πορεύτηκε, μαζί του αναδείχτηκε, επί των ημερών του έγινε γνωστός κομματικός παράγοντας, χρησιμοποιώντας μάλιστα κατά κόρον την ιδιότητα του γραμματέα προκειμένου να εκλεγεί ευρωβουλευτής.
Ας τα αφήσει λοιπόν αυτά τα οικογενειακά τερτίπια γιατί δεν πιάνουν και
ας μάθει κάτι που φαίνεται ότι δεν του δίδαξε κανείς στα σοκάκια των
κλειστών και φανατισμένων ομάδων και μηχανισμών που διέπρεψε από τα
φοιτητικά του χρόνια:
-Η ενότητα της παράταξης δεν κτίζεται με διχαστικό λόγο και απαξιωτικές αναφορές,
ούτε με δικαιοφόρες προσεγγίσεις.
- Η ενότητα δεν είναι λόγος, αλλά πρωτίστως βαθιά πίστη και συνεχής πάλη για να επιτευχθεί και να στεριώσει.
-Η ενότητα της παράταξης είναι ζητούμενο και δεν επιτυγχάνεται με εχθρολογίες, νεανιλίκια, φρεσκαδούρες και καθαρότητες.
Ένας Τσίπρας που διέπρεψε πολύ σε αυτά τα παραμύθια μας φτάνει, δεν μας χρειάζεται, ένας ακόμα «προοδευτικός» Τσίπρας.
Σταύρος Στραβόλαιμος
-Η ενότητα της παράταξης δεν κτίζεται με διχαστικό λόγο και απαξιωτικές αναφορές,
ούτε με δικαιοφόρες προσεγγίσεις.
- Η ενότητα δεν είναι λόγος, αλλά πρωτίστως βαθιά πίστη και συνεχής πάλη για να επιτευχθεί και να στεριώσει.
-Η ενότητα της παράταξης είναι ζητούμενο και δεν επιτυγχάνεται με εχθρολογίες, νεανιλίκια, φρεσκαδούρες και καθαρότητες.
Ένας Τσίπρας που διέπρεψε πολύ σε αυτά τα παραμύθια μας φτάνει, δεν μας χρειάζεται, ένας ακόμα «προοδευτικός» Τσίπρας.
Σταύρος Στραβόλαιμος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου