Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου 2016

ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ ΔΕΝ ΚΟΒΕΤΑΙ ΠΙΑ ΣΤΙΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΤΩΝ ΔΥΟ ΑΡΛΕΚΙΝΩΝ…

Η προσπάθεια ωραιοποίησης της πραγματικότητας ήταν ανέκαθεν βασική στόχευση του κυβερνητικού συνασπισμού. Όσο και αν , θεωρητικά τουλάχιστον και με βάση τις ιδεολογικές, πολιτικές και κοινωνικές τους αναφορές, τα  ετερόκλητα αυτά κόμματα εξ αρχής φαίνονταν στα μάτια της κοινής γνώμης διαφορετικά, κατάφερναν να διαμορφώνουν, κατά το μάλλον ή ήττον, μια εικόνα επικοινωνιακής συμπόρευσης και ενότητας. Κοινές εμφανίσεις, εναγκαλισμοί και μεταμεσονύκτιοι πανηγυρισμοί, μιντιακές συμμαχίες και άφθονος πατριωτισμός διανθισμένος με τα καλύτερα λουλούδια ενός άκρατου εθνολαϊκισμού, αποτέλεσαν το μίγμα της κοινής επικοινωνιακής πολιτικής του πολιτικού τερατουργήματος των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.
Σήμερα όμως αυτή η πάλαι ποτέ αρραγής επικοινωνιακή συμμαχία έχει καταρρεύσει. Όχι επειδή οι κυβερνητικοί εταίροι δεν συγχρωτίζονται πρακτικά αλλά επειδή τα κοινά μηνύματα δεν βρίσκουν πλέον ευήκοα ώτα. Οι παληκαρισμοί των Τσίπρα – Καμμένου δεν συγκινούν ενώ οι απανωτές επικοινωνιακές γκάφες και των δύο, προκαλούν θυμηδία και εκνευρισμό. Η επικοινωνιακοί απαξίωση των κυβερνητικών εταίρων έχει χτυπήσει κόκκινο αν αναλογιστούμε ότι όλες οι πρόσφατες προσπάθειές τους να συγκινήσουν και να υποκλέψουν τη συμπάθεια των πολιτών έχουν γίνει μπούμερανγκ και οι δυο πολιτικοί φίλοι θυμίζουν,
θεατρικές φιγούρες παλιάς Αθηναϊκής επιθεώρησης. Από το αίσθημα συμπάθειας και συναισθηματικής συμπόρευσης του λαού με τους δύο πυρπολητές των μνημονίων, περάσαμε σήμερα στη χλεύη και τη συνεχή διακωμώδησή τους. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης βρίθουν καυστικών σχολίων για την πολιτεία τους ενώ οι παλιοί  παπαγάλοι υποστηρικτές του κυβερνητικού συρφετού έχουν εξαφανιστεί. Έχουν δηλαδή οι δύο επικεφαλής του κυβερνητικού συνασπισμού μετατραπεί σε πηγή έμπνευσης για κάθε λογής αστεϊσμό, κριτική και παραδοξολογία όντας την ίδια στιγμή σάκος του μποξ και πεδίο εκτόνωσης για τον κάθε πικραμένο από τον βίο και την πολιτεία τους. Τα χορευτικά του Συντάγματος, οι παράτες και τα δάκρυα χαράς έχουν αντικατασταθεί όχι μόνο από τη διακωμώδηση και τον διασυρμό των δύο αστέρων αλλά και από την λαϊκή οργή την οποία συχνά πυκνά εισπράττουν οι βουλευτές των δύο κομμάτων όταν και όπου κάνουν αισθητή την παρουσία τους.  Οι δηλώσεις μετανοίας που κοινοποιούνται από επώνυμους και ανώνυμους κοψοχέρηδες διαδέχονται η μία την άλλη ενώ τα ΜΜΕ φαίνεται να στρίβουν αργά αλλά σταθερά προς άλλες πολιτείες …
Η διακωμώδηση , και μάλιστα με οξύτατο πολλές φορές τρόπο, της συνολικής εικόνας του Πρωθυπουργού κατά την περίοδο της παραμονής του Προέδρου Ομπάμα στην Αθήνα, η Βαξεβάνεια αθλιότητα σε βάρος της κας Γεννηματά και το πρόσφατο επικοινωνιακό φιάσκο της κοινής παρουσίας ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και Χρυσής Αυγής στη νήσο Ρω, όπου ο Ταρζάν Καμμένος, ως άλλος Κολοκοτρώνης «τσάκισε την Τουρκιά»,   αποτέλεσε το τραγικό επικοινωνιακό φινάλε της πιο αστείας και συνάμα πιο τραγικής πολιτικής συμμαχίας στη σύγχρονη Ελληνική πολιτική ιστορία.
Χαμένοι πλέον στη μετάφραση οι δυο πολιτικοί αρλεκίνοι δίνουν τη μάχη να περισώσουν μέρος του εκλογικού τους έρματος ποντάροντας κυρίως στην αγωνία των «αριστερών» βουλευτών για τη σωτηρία της καλά αμειβόμενης καρέκλας τους στο Ελληνικό Κοινοβούλιο. Ο σκόρος όμως έχει προχωρήσει πολύ και τριγμοί σε πολύ λίγο θα γίνουν πάταγος και εκκωφαντικός θόρυβος από την αναπόφευκτη πτώση τους.

Γράφει ο Γιώργος Μεντζελίδης

Δεν υπάρχουν σχόλια: