Δεκατρία νεαρά κορίτσια έμελλε να μείνουν στην ιστορία ως
«τα 13 τριαντάφυλλα» που δεν πρόλαβαν να ανθήσουν…
Μετά τη νίκη των φρανκικών στρατευμάτων το 1939, ο Φράνκο
υπόσχεται ότι θα τιμωρηθούν μόνο όσοι από τους αντιπάλους έχουν «ματωμένα
χέρια». Δεκατρείς γυναίκες (18 μέχρι 29 χρόνων), που δεν είχαν ωστόσο διαπράξει
κανένα έγκλημα, συλλαμβάνονται με την κατηγορία της ανταρσίας, και
καταδικάζονται σε θάνατο.
Η ταινία ήταν υποψήφια για 14 βραβεία
Γκόγια και κέρδισε τέσσερα. Ενώ η 17χρονη τότε Νάντια ντε Σαντιάγκο απέσπασε
βραβείο Turia για την εξαιρετική ερμηνεία της στο ρόλο της Κάρμεν.
Πρωταγωνιστικό ρόλο έχει και η υπέροχη Πιλάρ Λοπέζ
ντε Αγιάλα που έπαιζε και στη ταινία «Μεσοτοιχίες» που προβλήθηκε από την
Κινηματογραφική Λέσχη μερικές βδομάδες πριν.
ΥΠΟΘΕΣΗ,
Μαδρίτη 1939. Οι δυνάμεις του Φράνκο έχουν επικρατήσει
στον Ισπανικό Εμφύλιο και γίνονται ετοιμασίες για την παρέλαση του νικητή
στρατηγού στην πρωτεύουσα.
Η ταινία αφηγείται τις ζωές πέντε γυναικών (από τις 13) μετά την άνοδο της
δικτατορίας:
τις τρυφερές τους στιγμές με τα αγαπημένα τους πρόσωπα, την
καθημερινότητά τους αλλά και τον αγώνα τους για δημοκρατία και ελευθερία.
Παράλληλα η ταινία περιγράφει την ταραγμένη εκείνη εποχή του βίαιου εκφασισμού
της κοινωνίας. Με όχημα την καραμέλα του «πατριωτισμού», την βία και τον φόβο
της βίας, η κοινωνία υποτάσσεται και συμμετέχει ενεργά στο πλευρό των νικητών
του εμφύλιου. Άνθρωποι λιγόψυχοι άλλαζαν ιδεολογία προκειμένου να σώσουν
το τομάρι τους, γίνονταν πληροφοριοδότες του καθεστώτος, κατέδιδαν συγγενείς,
γείτονες, φίλους, είτε επειδή ήθελαν είτε επειδή αναγκάζονταν. Ήταν μια εποχή
που κανείς δεν ήξερε ποιον μπορεί να εμπιστευτεί. Εκείνη τη ζοφερή εποχή, όμως,
οι 13 αυτές νεαρές γυναίκες συγκλόνισαν με τη γενναιότητά τους και παρόλο που
γνωρίστηκαν οι περισσότερες κάτω από τις τραγικές αυτές συνθήκες, έμειναν μαζί
ως το τέλος ενωμένες, γιατί ήξεραν ότι ο αγώνας τους ήταν δίκαιος.
Μια ταινία με ιδιαίτερη ιστορική σημασία που αποκτά τραγική επικαιρότητα!
Η ταινία προβάλλεται με τη συνεργασία της Ισπανικής
Πρεσβείας και του Ινστιτούτου Θερβάντες.
Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας
Στις 8 Μάρτη 1857 οι εργάτριες στα κλωστοϋφαντουργεία της Νέας Υόρκης
κατεβαίνουν σε απεργία και διαδηλώσεις ζητώντας μείωση των ωρών εργασίας (από
16 σε 10), εξίσωση μισθών ανδρών -γυναικών και ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς.
Αργότερα οι γυναίκες υιοθέτησαν το σύνθημα «Ψωμί και τριαντάφυλλα» με το ψωμί
να συμβολίζει την οικονομική ασφάλεια και τα τριαντάφυλλα τη καλύτερη ποιότητα
ζωής.
Το 1977 ο ΟΗΕ καθιέρωσε την 8η Μάρτη ως Παγκόσμια ημέρα για τα δικαιώματα της
γυναίκας και τη Διεθνή Ειρήνη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου