ΑΚΟΥΕΙ ΜΗΤΡΟΠΑΝΟ Ο ΤΑΓΚΑΛΗΣ ;

Ανακοινώθηκε χθες το πρωί η διακήρυξη του έτερου υποψηφίου για το Δήμο Δελφών που προέρχεται από τα σπλάχνα της παράταξης Φουσέκη, του Αντιδημάρχου κ. Παναγιώτη Ταγκαλή. Αντίθετα με αυτή του κ. Παναγιωτόπουλου, η υποψηφιότητα Ταγκαλή αποτελεί την επίσημη συνέχεια της πλειοψηφούσας παράταξης και φιλοδοξεί να ενσωματώσει στο Συνδυασμό της το σύνολο - ή σχεδόν - των Συμβούλων της Δημαρχίας Φουσέκη.                     Του Ηλία Τσίγκα                                                                                                     Ίσως να ξενίζει ο τίτλος αυτού του κειμένου. Ωστόσο, είναι προφανές πως δεν αναφέρεται στις μουσικές προτιμήσεις του υποψήφιου Δημάρχου. Το τι ύφος και ποιότητα άσκησης εξουσίας και τι στίγμα στην ύπατη θέση των Κοινών του Δήμου θα αφήσει, εφ όσον, εκλεγεί, δεν μπορεί να το γνωρίζει κανένας , καθώς από την πιθανή νέα θέση ο καθένας έχει την ευκαιρία να συνεχίσει ή να διαφοροποιηθεί εν μέρει ή εν όλω από τις εντυπώσεις που μπορεί να τον συνοδεύουν από τον πρότερο δημόσιο βίο. Με άλλα λόγια παρέχεται η ευκαιρία να θεωρηθεί ως άγραφο χαρτί. Άλλωστε,

κι ο κ. Ταγκαλής επενδύει επικοινωνιακά στην εικόνα του νέου-άφθαρτου, όπως κατ αρχάς εκφράστηκε ρητά και στην ιδρυτική διακήρυξη με την οποία σύστησε στους πολίτες την υποψηφιότητά του.

Αναφέρεται ( ο τίτλος ) στις επιλογές που θα κάνει στην περίπτωση που ψηφιστεί να αναλάβει τα ηνία του Δήμου. Είναι σε θέση να ακούσει και να προάγει τις αγωνίες των πολλών ανθρώπων, που αποτελούν, άλλωστε, και τη βάση των υποστηρικτών και της δικής του παράταξής; Με δυο λόγια θα επιλέξει να εκφράσει τα συμφέροντα, και τις κατευθύνσεις των πολλών ή θα αποδειχτεί μια απλή αλλαγή στη σκυταλοδρομία αναπαραγωγής του υφιστάμενου πλέγματος ισχύος, που εν πολλοίς βαρύνεται με τη στασιμότητα, αν όχι την αναπτυξιακη οπισθοδρόμηση, της περιοχής; Μια σειρά ερωτημάτων είναι ενδεικτικά. Ο καθένας μπορεί να προσθέσει τα δικά του.

Ως προς την Άμφισσα π.χ. θα εργαστεί για την αναδιαμόρφωση του ιστορικού κέντρου - πεζοδρομήσεις κ.λ.π. - που αποτελούν οξυγόνο για την ποιότητα ζωής (σχεδόν) όλων και την αναζοωγόνηση της εμπορικής κίνησης ή θα συνεχίσει τη στήριξη όσων ελαχίστων το λυμαίνονται χρόνια τώρα; Στην ιδρυτική διακήρυξη εξαίρει την " αξιοποίηση των νέων, τους οποίους καλούμε να ανταποκριθούν". Σε ποιούς νέους, άραγε; Στους λίγους που έχουν απομείνει; Υπάρχει πραγματικά βούληση να μένουν οι νέοι και να εργάζονται στον τόπο τους, ακόμα και να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις επανάκαμψης ορισμένων από όσους έχουν φύγει; Είναι γνωστό και κατανοητό ότι η πλειοψηφία αυτών που αναζητούν αλλού την τύχη τους προέρχεται από οικογένειες που υστερούν σε σχέση με άλλες στα μέσα και στις γνωριμίες να προσφέρουν στα παιδιά τους ανεκτές στρατηγικές επιβίωσης στην περιοχή. Ο νοών νοείτω! Προϋποθέσεις ενεργοποιησης των νέων δεν υπάρχουν με άλλο τρόπο, παρά με τη στροφή ( κι αποστροφή ) στη θωπεία των συμφερόντων που χρόνια τώρα έχουν επιβληθεί.

Θα ακούσει ο εν δυνάμει Δήμαρχος, εφ όσον εκλεγεί, τον καημό των καμμένων του Ελαιώνα; Θα παρασταθεί ουσιαστικά στον αγώνα των απλών ανθρώπων για αποζημιώσεις κι αναστήλωση αυτής της πλουτοπαραγωγικής πηγής ή θα επιλέξει κι αυτός να κινηθεί " εμπροσθοβαρώς " συμπαραστεκόμενος φιλολογικά κι ακαδημαϊκά; Παράλληλα, στη διακήρυξη αναφέρεται επίσης: " Η συνεχής μείωση των πόρων δημιουργεί πλείστα προβλήματα". Και πιο κάτω: " Στόχος μας η βέλτιστη διαχείριση των οικονομικών με σύνεση". Ως προς το πρώτο αναφέρεται η μισή αλήθεια, γιατί το δυσθεώρητο χρέος του Δήμου, χρέος όχι μιας κάποιας αφηρημένης έννοιας, αλλά όλων μας και του καθενός μας, δε δημιουργήθηκε ακριβώς από όλους μας, αλά Πάγκαλος. Εάν εκλεγεί ο νυν Αντιδήμαρχος θα ταυτιστεί με όσους το δημιούργησαν ή με όσους το χρωστάνε. Κι επιπλέον: Οι πόροι του Δήμου θα διατεθούν σε υπηρεσίες ενός σύγχρονου Δήμου με φόντο την κοινωνική πρόνοια σε εποχές κρίσης ή θα εξακολουθήσει η εργαλειοποίησή τους στο πλαίσιο της παραδοσιακής δεξιάς πρακτικής για αναπαραγωγή και συντήρηση των υφιστάμενων δομών εξουσίας; " Όλοι μαζί" τονίζεται μετ επανάληψης στο corpus της διακήρυξης. Είναι δυνατόν να έχουν όλοι τις ίδιες ακριβώς ανάγκες και προτεραιότητες; Καιρός να μιλήσουμε αμιγώς πολιτικά κι επί της ουσίας...Κάποια στιγμή επιλέγεις με ποιούς πας και ποιούς αφήνεις!

Είναι σε θέση ,κι αν είναι, θα επιλέξει ο κ. Ταγκαλής, αν εκλεγεί, να επιδιώξει μια πολυδιάστατη ανάπτυξη που θα προάγει τις αναζητήσεις των πολλών που θα τον τιμήσουν με την ψήφο τους; Να στραφεί στην πράξη - γιατί κι ο προκάτοχός του τα ίδια ακριβώς έλεγε (και) το 2010 - στην αναζοωγόνηση του πρωτογενούς τομέα, στον τουρισμό και στα χιλιοτραγουδισμένα συγκριτικά πλεονεκτήματα αυτού του τόπου ή θα επαναλάβει κι ο ίδιος ότι " η περιοχή είναι μεταλλευτική "; Και τί μέλλον για το φωκικό λαό ενέχει η διαιώνιση μιας τέτοιας στρατηγικής;

Δημοκρατία πριν απ όλα είναι το πολίτευμα το οποίο προωθεί και προάγει τα συμφέροντα του Δήμου. Των πολλών. Προβληματίζεται, τώρα προεκλογικά, για την υποβάθμιση κι, εν τέλει, τη νόθευσή του όταν το 40% των συμπολιτών μας επιλέγει τον πολιτικό αναχωρητισμό και την αποχή; Ευθύνονται οι ίδιοι ή έχουν κάθε δίκιο να αισθάνονται από όλα όσα έχουν βιώσει ότι " οι από πάνω " νοιάζονται μόνο για κάποιους λίγους κι όχι για τους πολλούς; Κι ο κ. Ταγκαλής, από την άλλη, θα αισθανθεί ότι θα οφείλει την ανάδειξή του στο δημαρχιακό θώκο στην ψήφο ακριβώς των πολλών που επέλεξαν να τον ψηφίσουν ή στα ενδοπαραταξιακά κανάλια που τον στήριξαν στην αναδοχή του χρίσματος και της υποψηφιότητας;

Τα ερωτήματα αυτά είναι λίγα κι ενδεικτικά από όσα αναρωτιούνται όλοι. Υπάρχουν κι άλλα πολλά, όπως συμβαίνει σε κάθε περιοχή ή κάθε κατάσταση όταν βρίσκεται παρατεταμένα στο όρια της βιωσιμότητάς της. Ελπίζουμε η προεκλογική περίοδος που άτυπα έχει ήδη ξεκινήσει να αποτελέσει έναυσμα να συζητηθούν ουσιωδώς.

Οι σκέψεις αυτές κι οι προβληματισμοί διατυπώνονται, όπως προαναφέρθηκε, για την πιθανότητα που ο Παναγιώτης Ταγκαλής εκλεγεί νέος Δήμαρχος Δελφών. Πρόκειται για νέο άνθρωπο με φιλοδοξίες. Φιλοδοξίες και προσωπικές και, θέλουμε να πιστεύουμε, και ουσιαστικής προσφοράς στον τόπο και συνεισφοράς στην αναστροφή της πορείας του προς τον πάτο.Φιλοδοξίες, όμως, μιας ακόμα αναπαράστασης του αθάνατου γκελεσταθισμού ή ενός Δημάρχου που αποφάσισε " να το πάρει αλλιώς"; Όπως και με τους άλλους υποψηφίους για την ίδια θέση, κανείς δεν έχει το ανάστημα να μην του αναγνωρίσει την αγάπη αυτή για την περιοχή που μοιραζόμαστε όλοι. Ζητούμενο, όμως, είναι να αποτελέσει το βασικό πρόταγμα δράσης και να ακούμε και το λαϊκό αίσθημα. Και να το κάνουμε δημιουργία. Όπως δηλαδή κι ο Μητροπάνος...

Πηγη.amfissaface.gr